Gezien de titel vermoeden jullie het waarschijnlijk al wel... Ik ben weer thuis.

Je kunt hier in Nicaragua zo duur en goedkoop eten als dat je zelf wilt. Het duurste wat ik tot nu toe gegeten heb was een Amerikaanse pizza van ongeveer 8 euro (een hele simpele versie). 

Ik heb heimwee...

Nicaraguaanse mensen zijn heel erg aardig en vriendelijk. De mannen tillen deze vriendelijkheid echter naar een totaal ander niveau.

Het volgen van Spaanse les is geen overbodige luxe. Vrijwel niemand spreekt hier Engels. Dus met de vraag ¿Halbas Español? En het ontkennende antwoord wat vaak alleen maar bestaat uit een schuddend hoofd, kwam ik de afgelopen dagen niet heel ver. En dat maakte me wel een klein beetje in de war. Was dit wel de juiste keus?

Daar ben ik dan, in León, Nicaragua.

Gek genoeg kan ik het zelf nauwelijks geloven. De reis was behoorlijk uitputtend en toen ik eenmaal in bed lag kon ik slecht in slaap komen. Of dat nu kwam door mijn snurkende buurman, alle indrukken of dat mijn lijf dacht dat het ochtend was, geen idee.

De dilemma's zijn al opgelost. Ik blijf gewoon lekker tot 4 september in Nica en pak van daaruit het vliegtuig naar Panama en daarna door naar Amsterdam. Uiteindelijk was ik anders naar Costa Rica en Panama gegaan in het kader van 'nu ik er toch ben'. Maar dat is nooit de insteek geweest dus dat heb ik laten varen. De vaccinaties zijn inmiddels gehaald, de tablet en cameralens zijn aangeschaft en de paklijstjes beginnen zo langzamerhand vorm te krijgen. Nog een paar weken....

Nog 12 weken en ik hang ergens hoog in de lucht om over zo'n 10 uur te landen in Nicaragua. Het gaat zo snel!

Oh jee, ik ben nog niet eens in Nicaragua aangekomen of ik heb al last van reisdilemma's.

Ik heb het gedaan! Mijn ticket naar Nicaragua is gewoon geboekt! Stoelreserveringen, alles erop en eraan voor de meest onvergetelijke reis ooit.

Daar zit ik dan, voor de laatste keer in 2014 in de trein naar huis. Het is Oudejaarsdag! 

En dan begint mijn verlof. Vier hele maanden zonder werk en andere verplichtingen. De enige verplichting die ik tijdens mijn verlof heb, is die aan mij zelf.

It just got real...